Nieuwe rubriek

Tot mijn grote schaamte beken ik dat ik zo druk was met "De Oprechte Hollandsche Civet" en het uitstralen van negatieve energie richting deze cursus en de hele geschiedenis in het algemeen, dat ik er geen moment aan heb gedacht mijn blog up te daten. Inmiddels begint dat natuurlijk een beetje het trieste levensverhaal van deze blog te worden, maar ik beloof beterschap.
In de tussentijd heb ik iets nieuws voor den kijker. Het moment is aangebroken. Het is tijd voor iets nieuws. Een nieuwe rubriek. Hij heet: Lieve Baby- en Minidieren en Waarom Hiernaar Kijken Bevorderlijk Is Voor de Wereldvrede Evenals Beesten Die Gewoon de Moeite van het Vermelden Waard Zijn. Verder heb ik een nieuwe overbuurvrouw en zij is niet zo zorgvuldig met haar gordijnen, met als gevolg dat ik op dit moment haar en haar niet zo heel appetijtelijke vriendje de liefde kan zien bedrijven. Alhoewel, slechts ten dele. Meer losse voeten en handen enzo, want haar tv staat er voor.
Maar goed, die nieuwe rubriek dus. Ik begin meteen met iets wat Zo Lief is dat het lastig wordt om de komende dagen te overtreffen. Het is er één in de subcategorie Mini. Het is...
(Plotseling update: het gordijn gaat dicht. Ik denk dat ze het doorheeft. Misschien leest ze dit blog wel. Spannend!)

...het is een ministier. Beter gezegd, minikoeien, of miniatuurvee. Dat ziet er ongeveer zo uit:

Dit zijn dus echte, volwassen koeien. Ik durf wel met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te zeggen dat dit één van de liefste, zo niet het allerliefste, dingen is die je ooit hebt aanschouwd. Babynichtjes inclusief. Toch is er één ding wat zo mogelijk nóg liever is dan een hele rij minikoeien, en dat is:

Een minikoe, minipony en mini-ezel naast elkaar. Daar kunnen zelfs Rembo & Rembo met een stervende reuzenschildpad niet tegen op.