Begin

 Hallo! Welkom op het allereerste bericht van onze gloednieuwe blog. Het idee voor deze onderneming ontstond op zo'n typische zaterdagochtend in ons huis. We moesten eigenlijk papers schrijven (over gender en rechtstheorie), maar bleven liever tot 12 uur in onze pyjama's in de keuken hangen. De keuken, die erg klein is en eigenlijk alleen bewoonbaar als je bereid bent op een klein wit keukenkrukje te zitten, of op het kale stalen aanrechtblad met putjes, is de kern van ons huis. We maken er onze vogelvriendelijke Simon Léveltkoffie op ons archaïsche gasfornuis, bakken er op vrijdagavond koekjes en hartige taarten en bespreken er de verschrikkelijke columns van Renske de Greef. 

Terwijl we vanochtend zorgvuldig de restanten van ons laatste koekjesbakexperiment doormidden sneden, en aan het soebatten waren of we niet toch meer walnoten en minder koffie hadden moeten gebruiken, dachten we: waarom eigenlijk niet? Een blog beginnen. Met zijn tweeën een blog over alles wat ons bezig houdt. Onze lievelingsrecepten van Nigella, de afwegingen bij ecologisch afwasmiddel en wat je in godsnaam moet doen als er per ongeluk een verschrikkelijke uienlucht in je koelkast hangt (föhnen, blijkt). Wat we precies gaan schrijven weten we zelf eigenlijk ook nog niet, maar we vermoeden dat koken, Sylvia Witteman en het fenomeen waxjas terugkerende thema’s zullen zijn. 

Wij, dat wil zeggen: Cato (22, rechten en kunstgeschiedenis, Annie M.G.aanbidster) en Hieke (21, geschiedenis, Sylvia Witteman-adept). We delen onze bovenetage in een oud huis bij een illuster park in Utrecht met drie huisgenoten en wat muizen en motten. We beschouwen onszelf als links-progressief met cultureel-elitistische trekjes. We koken vegetarisch, kopen kringloop en lezen oude boeken. We zijn totaal niet pretentieus, maar analoge fotografie is zeg maar wel echt ons ding. Als we ergens in geloven is het Simon Carmiggelt en een limiet van 300 woorden per blog