zaterdag 11 april 2009

Zelfmanagement

Afgelopen maandag heb ik de workshop Studie en Zelfmanagement gedaan. Ik hoopte op die manier tot nieuwe inzichten te komen. Wat ik me precies bij Zelfmanagement moest voorstellen wist ik ook niet precies, maar als ik door 15 euro over te maken ineens een hyperstudent kon worden, leek het me de moeite van het proberen waard.


Dus maandagmiddag toog ik met Cato richting de Uithof om ons leven aan een totale metamorfose te onderwerpen. Ik had speciaal mijn lievelingspen meegenomen en een schrift om alles in op te schrijven. We waren een beetje te laat, maar omdat het een cursus over uitstelgedrag was, hoopte ik dat dat niet zo erg zou zijn. We waren we laatsten en ik geloof dat het wel erg was. Onze docent heette Jolanda en ze had zelf twee studies cum laude afgerond. Ik was meteen onder de indruk, al ontging het mij niet dat Jolanda er wel een beetje uitzag of ze wel wat vitamine D kon gebruiken. (Wist je trouwens dat je van vitamine D-gebrek naast een bleke huid last van vlekken en gekke botten krijgt, en dat burkadragende moslima's daar vaak last van hebben? Beetje ondoordacht van Mohammed - maar dat terzijde)


In elk geval begonnen we met het maken van een test die ons inzicht zou geven in onze studiestijl. Ik ben klaarblijkelijk zowel een Dromer als een Adrenalinezoeker (iets wat mij een vrij dodelijke combinatie lijkt), en dat betekent dat ik behoefte heb aan het vermijden van onprettige dingen en daarnaast slecht tegen saaie situaties kan. Ik vond dit een openbaring. Ik had het me misschien nooit zo gerealiseerd, maar ik heb écht heel erg moeite met stomme dingen en altijd als ik iets saais moet doen vind ik dat niet leuk. Om dit op te lossen moet ik voor mijzelf een win-winsituatie creëren, door mijzelf te straffen als ik het verkeerd doe en te belonen als ik het goed doe.


En het leuke is dat je dan zelf de strag mag bedenken. Dit kan op verschillende manieren. Eén jongen die wel aardig maar ook een beetje eng was, strafte zichzelf door 13 uur aan één stuk te studeren. Een ander meisje (dat diergeneeskunde deed, om het even in perspectief te plaatsen), mocht van zichzelf naar de dierentuin als ze haar tentamen gehaald had. Ik kon zelf niet zo heel goed bedenken wat ik kon doen om mezelf te straffen. Of althans, niets ergers dan twee uur Colbie Caillat luisteren of afspreken met mensen die ik eigenlijk niet zo aardig vind. Want dat zou ik toch niet doen. Gelukkig zei Jolanda dat je plannen waarmaken vaak al een intrinsieke waarde heeft. Als je bijvoorbeeld een schema maakt en je een rood blokje zet als je je taak af maakt, dan is dat blokje al een beloning op zich. Dan heb je helemaal geen dierentuin, chocola of dertien uur studeren meer nodig.


Aangezien ik diezelfde week tentamens had en ik mijzelf al ijverig blokjeskleurend in de bieb zag zitten, toog ik de ochtend daarna meteen naar de stad. Op viltstiftenjacht. Dit bleek nog wat moeilijker dan gedacht, want ik wilde als beloning wel echt móóie viltstiften. Ik ben er van overtuigd dat je van een vieze roestrode kleur absoluut niet beter gaat studeren. En je wilt natuurlijk ook een lange termijninvestering doen en niet zomaar met de eerste de beste huismerkstiften weer naar buiten stappen. Drie uur later had ik ze dus gevonden, mijn speciale studiebevorderende merkvilstiften. Vol goede moed stapte ik de bieb in om te leren.

In de eerste instantie leek het te werken, maar op een gegeven moment had ik zo'n moeite met het niet vermijden van onprettige en saaie situaties dat ik wat meer rode stiftenprikkeling nodig had. Tot ik uiteindelijk voor elke minuut een rood puntje ging zetten. Daardoor was ik zo afgeleid dat ik eigenlijk niet meer aan studeren toekwam. Vol goede moed stortte ik me toen op het bedenken van een geschikte straf voor al mijn zonden, waar ik was mee klaar was toen om half 11 de bibliotheekmeneer omriep dat we naar huis moesten. En ergens begin ik toch te geloven dat een cum laude afgestudeerde biomedische wetenschapper niet de juiste persoon is om mensen als ik aan het werk te krijgen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten