vrijdag 17 april 2009

Ni hao, Kai-Lan

Nickelodeon heeft een nieuwe serie. Of althans, nieuw voor mij. Eigenlijk bestaat ze al langer, maar ja, ik kijk dus niet zo vaak naar Nick Jr. Hoe dan ook, de serie heet "Ni hao, Kai-Lan", de nieuwste variant in de serie Politiek Correcte Programma's Over Amerikaanse Minderheidsgroepen (al eerder verschenen: Diego en Dora, de Latijns-Amerikaanse padvinders en Juma, hun Afro-Amerikaanse vriendje). Het gaat over de "Amerikaans-Chinese cultuur" en hoe dat werkt, en dat het"erg leuk en leerzaam om Chinees te praten".

Kai-Lan is nog correcter en leerzamer dan Dora. Kai-Lan zingt liedjes als "Als je een vriend iets geeft, zorg dan dat hij er iets aan heeft" en vindt het "Superleuk om jou iets te leren". Ze heeft een dansende pandabeer en een lachende tijger als vriendje en samen doen ze allerlei opvoedkundige en slimme dingen die moeten bewijzen hoe slim en ontwikkeld Chinezen wel niet zijn. Aangezien iedereen wel weet hoe slim Chinezen zijn (en hoe hard ze daarvoor werken) en 80 procent van het huidige kindertelevisieaanbod tegenwoordig al bestaat uit Aziatische series, betwijfel ik de toegevoegde waarde van deze serie. We weten al meer dan genoeg over Chinezen. Daar hebben we geen hysterische Kai-Lan en lachende tijger voor nodig.

Ik snap heus wel dat ze hier een omarming der volkeren willen bereiken en dat ze op een simpele manier iets willen doen aan Chinezen-discriminatie in Amerika, maar waarom moet dat zo? Waarom door middel van stompzinnige poppetjes die achterlijke liedjes zingen en doorzichtige levenslessen leren. Vooral omdat ze ondertussen elk mogelijk Chinees cliché uitbuiten. Zelfs de wijze oude Chineze opa zit erin. Ik vind het heel nobel van Nickelodeon dat ze nauwelijks series uitzenden met geweld en dat heel lang de Chinahype van zenders als Jetix hebben weerstaan, maar tegelijkertijd worden kinderen van Kai-Lan en Dora misschien nog wel stompzinniger.

Als je dan toch je kind voor de tv gaat parkeren, geef ze dan in elk geval iets waar ze geen kwijlende mongolen van worden. Geef ze een programma dat hen serieus neemt en hen uitdaagt. Zodat ze geen tv meer nodig hebben om te snappen dat Chinezen net gewone mensen zijn. En zodat ze geen dingen zeggen als "Mama-san, mag ik een koekje, xie xie?"

Geen opmerkingen:

Een reactie posten